Μέσα από τα μάτια της καθρεφτίζεται η οικογενειακή της ευτυχία δίπλα στον πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, στις κόρες της Ινώ και Έλσα μα πάνω από όλα δίπλα στα εγγόνια της Άντη, Νίκολα, Γιώργο και Νίκο. Η Άντρη Αναστασιάδη ανοίγει την καρδιά της στο HELLO! και μιλά για όλα όσα σημάδεψαν τη ζωή της, κάνοντας μια αναδρομή από το χθες στο σήμερα.
Του Τάσου Ευαγγέλου
Λένε πως στη ζωή ενός ανθρώπου δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο γι’ αυτόν που πραγματικά προσπαθεί. Ποια η άποψή σας;
Πιστεύω ότι όταν ένας άνθρωπος θέλει-μπορεί. Δεν πιστεύω στο δεν μπορώ. Όταν θέλουμε μπορούμε και εάν δεν πετύχουμε απόλυτα στους στόχους μας όπως λέει και ο Καβάφης, η πορεία μέχρι να φτάσουμε εκεί μας δίνει εμπειρίες που μας κάνουν πιο δυνατούς και μας βοηθούν να γίνουμε πιο διεκδικητικοί και να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο.
Πιστεύετε στη μοίρα, στο πεπρωμένο ενός ανθρώπου;
Πιστεύω στο πεπρωμένο αλλά όχι μοιρολατρικά. Το πεπρωμένο, τη μοίρα μας, εμείς τη διαχειριζόμαστε. Με τις δικές μας προσπάθειες και τους δικούς μας στόχους μπορούμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας και το μέλλον μας.
Αν είχατε τη δυνατότητα να αλλάξετε κάτι απ’ όσα ζήσατε, τι θα αλλάζατε;
Δεν θα άλλαζα τίποτα. Είμαι αυτή που είμαι σήμερα και αυτή που ήμουν πάντα. Όχι μόνο στις χαρές και στις ευτυχισμένες στιγμές αλλά και στις δυσκολίες. Πιστέψτε με, όλα έχουν τη σημασία τους και συμβάλλουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας και είμαι βέβαιη ότι όλοι αντλήσαμε δύναμη από τις δύσκολες στιγμές. Η πίστη στο θεό και η θετική σκέψη βοηθούν.
Πόσο βαρύς είναι ο τίτλος της Πρώτης Κυρίας για μια γυναίκα, σύζυγο, μητέρα και γιαγιά;
Αναλώνω πολύ χρόνο στα κοινά, δεν θα μπορούσα να μείνω αδιάφορη μπροστά στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίσαμε με τη δική μας Προεδρία. Είμαι και ήμουν άνθρωπος δοτικός με προσφορά στα κοινά. Εξάλλου δεν είναι κάτι που συναντώ τώρα, αλλά τρόπος ζωής για χρόνια. Προσπαθώ να ανταποκριθώ όσο καλύτερα μπορώ ως Πρώτη Κυρία, σύζυγος, μητέρα και γιαγιά.
Πόσο σας έχει αλλάξει ο ρόλος αυτός και σε ποια σημεία;
Παραμένω η Άντρη που όλοι γνώριζαν και οι πόρτες μου είναι πάντα ανοιχτές, παρά το ακόμα πιο βεβαρημένο πρόγραμμα που ένας τέτοιος ρόλος απαιτεί. Καταβάλλω κάθε προσπάθεια να ανταποκριθώ με γνώμονα το καλό της κοινωνίας και την άμβλυνση των όποιων προβλημάτων παρουσιάζονται. Αν κάτι έχει αλλάξει λοιπόν είναι ο χρόνος που απομένει στην Άντρη για μικρές, καθημερινές απολαύσεις που έχουν πλέον γίνει πολυτέλεια.
Το πολύπλευρο κοινωνικό σας έργο, φανερώνει μια γυναίκα με πολλές ευαισθησίες. Τι στάθηκε αφορμή για να διαμορφώσετε αυτό τον χαρακτήρα;
Η ευαισθησία και η ανάγκη για προσφορά είναι θέμα χαρακτήρα και είχα την ευλογία να με μεγαλώσουν δυο υπέροχοι γονείς που πάντοτε προσέφεραν όσα μπορούσαν στους συνανθρώπους τους και εξακολουθούν να το πράττουν. Η οικογένεια για μένα έχει τον πιο σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και όταν το δικό σου περιβάλλον σε μάθει από μικρή ηλικία να βάζεις το εμείς υπεράνω του εγώ, η ευαισθησία και η προσφορά γίνονται αναπόσπαστο μέρος της ζωής σου.
Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος της Πρώτης Κυρίας στην κοινωνία;
Ο ρόλος της Πρώτης Κυρίας είναι διπλός, αφενός, να στηρίζει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στο δύσκολο έργο για το οποίο εξελέγη και αφετέρου να επικεντρώνεται στην παραγωγή κοινωνικού έργου. Αναμφίβολα, με την ανάληψη της Προεδρίας από τον σύζυγό μου, είχαμε να αντιμετωπίσουμε την πιο δύσκολη περίοδο που βίωσε η Κύπρος μας μετά το ‘74. Στόχος μου λοιπόν ήταν από την αρχή η στήριξη των πολιτών και των κοινωνικών συνόλων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεγάλες δυσκολίες. Έθεσα ωστόσο ως προτεραιότητά μου, από την πρώτη κιόλας στιγμή, το έργο που αναλάβαμε να γίνεται με απόλυτη διαφάνεια. Ήθελα και το πέτυχα να θεσμοθετήσουμε ένα διάφανο μηχανισμό για τη στήριξη των φοιτητών και των νέων μας τόσο από το υπουργικό όσο και με ομόφωνη ψήφιση του θεσμού από τη Βουλή.
Ίσως αρκετοί να μη γνωρίζουν πως με δική σας πρωτοβουλία πρωτοστατήσατε έτσι ώστε να ιδρυθεί αλλά και να θεσμοθετηθεί με ομόφωνη ψήφο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Ανεξάρτητος Φορέας Κοινωνικής Στήριξης ο οποίος και παρέχει βοήθεια κυρίως σε φοιτητές που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα στην ολοκλήρωση των σπουδών τους. Τι ήταν αυτό που στάθηκε αφορμή για να παλέψετε γι’ αυτό το σημαντικό βοήθημα τόσο για τους φοιτητές όσο και για τις οικογένειές τους;
Οι φοιτητές μας, οι νέοι μας, δεν αποτελούν παρά το ίδιο το μέλλον της πατρίδας μας. Ένας νέος ξεκινά τις σπουδές του με όνειρα για το μέλλον. Φανταστείτε λοιπόν να αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του λόγω της οικονομικής κρίσης που αναμφίβολα επηρέασε τα οικονομικά κάποιων οικογενειών. Γι’ αυτό λοιπόν πρωτοστάτησα στη δημιουργία του Ανεξάρτητου Φορέα Κοινωνικής Στήριξης. Θέλησα με διαφάνεια όπως προανέφερα να στηρίξουμε τη νέα γενιά και να τους βοηθήσουμε στην επίτευξη των στόχων και των ονείρων τους. Ενδεικτικό για τη σημαντικότητα του Φορέα είναι το γεγονός ότι στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του δεχθήκαμε πάρα πολλές αιτήσεις. Είναι γι’ αυτά τα παιδιά που δουλεύουμε, τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό, με στόχο την άντληση οικονομικής βοήθειας από χορηγούς. Το αξίζουν αφού αποτελούν το ίδιο το μέλλον της πατρίδας μας.
Η όλη φιλανθρωπική σας δράση αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας στους συνανθρώπους μας που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Πώς σας κάνει να αισθάνεστε αυτό;
Εκείνο που προέχει είναι η έγνοια για εξεύρεση λύσεων και το ειλικρινές ενδιαφέρον να αφουγκραστεί κανείς τις ανάγκες αυτών που πραγματικά χρειάζονται βοήθεια ή στήριξη. Δεν είναι μόνο ο φορέας ξέρετε. Είναι ένας τεράστιος αριθμός ιδρυμάτων αλλά και ατόμων για τα οποία οφείλουμε να αναλώσουμε χρόνο και κόπο. Πιστέψτε με, κάνουμε ό,τι μπορούμε και έτσι θα συνεχίσουμε.
Πρόσφατα βραβευτήκατε από την ελληνοαμερικανική κοινότητα των ΗΠΑ. Το να αναγνωρίζεται το έργο σας είναι κατά κάποιο τρόπο η μεγαλύτερη ανταμοιβή σας;
Όπως σας είπα, η προσφορά είναι τρόπος ζωής και η μεγαλύτερη ανταμοιβή είναι όταν καταφέρνουμε να επιλύσουμε ένα πρόβλημα ή να προσφέρουμε στήριξη εκεί που πρέπει. Ένα χαμόγελο από κάποιον που ανακουφίστηκε είναι για μένα η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Σίγουρα, το γεγονός ότι ο αντιπρόεδρος της Αμερικής για πρώτη φορά εξήρε το έργο της Πρώτης Κυρίας της Κύπρου αντανακλά στην ίδια μας την πατρίδα και αυτό ναι, με συγκίνησε. Όπως επίσης και το βραβείο της ελληνοαμερικανικής κοινότητας στο οποίο αναφερθήκατε και το οποίο προερχόταν από ανθρώπους που στήριξαν την Κύπρο ουσιαστικά και πρακτικά. Το λέω με συγκίνηση αλλά αν δεν ήταν ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής και η εκεί αδελφότητα, ο Φορέας και όχι μόνο, δεν θα ήταν σήμερα πραγματικότητα.
Αλήθεια, από πού αντλείτε όλη αυτή την πηγή ενέργειας;
Από τον Θεό και την αγάπη της οικογένειας και των δικών μου ανθρώπων. Για να δίνεις αγάπη ξέρετε, πρέπει να έχεις αποθέματα και ευτυχώς στην περίπτωσή μου αυτό ισχύει.
Τι θα λέγατε να πάμε μαζί πίσω στο χρόνο και να μας μιλήσετε για τα δικά σας παιδικά χρόνια;
Όμορφες εικόνες μιας εποχής γεμάτης ξεγνοιασιά, αγάπη και στοργή. Δυο υπέροχοι άνθρωποι που μεγάλωσαν και τα τρία τους παιδιά με ήθος και αρχές. Υπέροχες και ανέμελες στιγμές με τα αδέλφια μου σε μια πιο αγνή και αθώα εποχή. Τότε, η έννοια της οικογένειας, της γειτονιάς, της κοινωνίας γενικότερα ήταν πιο ισχυρή από τους γρήγορους και φορτικούς ρυθμούς του σήμερα. Μια γλυκιά γεύση που μένει μέσα μας για πάντα. Όταν ήμασταν παιδιά βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε, αλλά μεγαλώνοντας ανατρέχουμε σε εκείνα τα χρόνια με νοσταλγία.
Ποιες υπήρξαν οι πιο σημαντικές στιγμές της ζωής σας;
Είναι σταθμοί, άλλοτε χαράς και άλλοτε λύπης. Η αποφοίτησή μου, ο γάμος μου, η επαγγελματική μου ανέλιξη, η γέννηση των κόρων μου, των εγγονιών μου, ο πρόωρος χαμός του αδελφού μου, η καταξίωση του Νίκου στο κόμμα και μετέπειτα στην Προεδρία, οι δύσκολες ώρες που βιώσαμε με την ανάληψη της Προεδρίας, η περιπέτεια με την υγεία του συζύγου μου. Είναι γλυκόπικρο ταξίδι η ζωή. Σημασία έχει να αφήνεις πίσω αυτά που σε στενοχώρησαν και δεν μπορείς να αλλάξεις και να προχωρείς μπροστά με αισιοδοξία.
Όλοι μας έχουμε τρωτά σημεία. Ποια όμως είναι τα δικά σας;
Είμαι τελειομανής και θέλω κάθε τι να γίνεται με λεπτομέρεια και επιμένω. Αυτό μπορεί κάποιες φορές να είναι καλό αλλά πολλές φορές χάνεις την ουσία για χάρη της τελειότητας. Κάτι άλλο που με ενοχλεί είναι η αχαριστία αλλά έχω μάθει να την προσπερνώ.
Με τις δύο σας κόρες, την Έλσα και την Ινώ πόσο στενή είναι η σχέση σας μαζί τους;
Οι κόρες μας είναι η συνέχειά μας. Η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε εξαιρετικά δεμένες και παρά το πιεστικό πρόγραμμα, καταβάλλω κάθε προσπάθεια να έχουμε ποιοτικό χρόνο μαζί και να συζητάμε. Σαν μάνα, θέλω να ελπίζω ότι ήμουν και είμαι δίπλα τους σε ό,τι χρειαστούν και τώρα που είναι και οι ίδιες μητέρες, μπορούν να καταλάβουν καλύτερα τις έγνοιες και την αυστηρότητα που επιδείκνυα όταν ήταν μικρές. Τις λατρεύω και τις δύο όπως και τους γαμπρούς μου, ενώ τα εγγόνια μου είναι η μεγαλύτερή μου αδυναμία.
Τι έχουν πάρει από εσάς και τι από τον πατέρα τους;
Πιστεύω ότι από μένα πήραν το σεβασμό και την εκτίμηση στον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους, διότι αν δεν σέβεσαι και εκτιμάς τον εαυτό σου δεν μπορείς να ζητάς το ίδιο από τους άλλους και είμαι περήφανη που κατάφερα να το μεταφέρω στις κόρες μου. Ξέρετε και οι δύο κάνουν πολλά χωρίς τυμπανοκρουσίες και μακριά από τη δημοσιότητα. Κάνουν αυτό που πρέπει αθόρυβα και αυτό τις τιμά ιδιαίτερα. Είναι και οι δύο δυναμικές, στοιχείο που κληρονόμησαν από τον πατέρα τους αλλά και από μένα και σίγουρα διακρίνω το εποικοδομητικό πείσμα του Νίκου Αναστασιάδη στον χαρακτήρα τους. Εκείνο που με κάνει όμως ιδιαίτερα περήφανη είναι ότι είναι και οι δυο καλές μητέρες και σύζυγοι και κατάφεραν να συνδυάσουν με επιτυχία καριέρα και οικογένεια.
Η λαϊκή ρήση λέει πως τα παιδιά των παιδιών μας είναι δυο φορές παιδιά για τον παππού και τη γιαγιά. Όντως ισχύει;
Απόλυτα και υπάρχει εξήγηση για αυτό. Μεγαλώνοντας, ωριμάζουμε και έχουμε έτσι περισσότερη υπομονή. Συνήθως οι γιαγιάδες και οι παππούδες έχουν περισσότερο χρόνο, κάτι που δεν ισχύει για μας, αλλά πιστέψτε με, όσο πιεσμένοι κι αν είμαστε, ένα χαμόγελο από τον Άντη, την Νίκολα, τον Γιώργο και τον Νίκο είναι αρκετό για τον Νίκο και εμένα να μας γεμίσει ευτυχία.
Θα ήθελα να μου μιλήσετε για το ρόλο σας ως γιαγιά για τα τέσσερα εγγονάκια Άντη, Νίκολα, Γιώργο και Νίκο;
Τι να πει κανείς για τα τέσσερα εγγονάκια που γεμίζουν τη ζωή μας με τόση χαρά και αγάπη. Το μόνο που θα πω είναι ότι όση πίεση κι αν έχω, συνειδητά αφιερώνω χρόνο να τα χαρώ και να τα απολαύσω. Η οικογένεια ήταν, είναι και θα είναι για μένα προτεραιότητα.
Τι απολαμβάνετε να κάνετε μαζί τους;
Η μεγαλύτερη χαρά για τον Νίκο και μένα είναι τα Σαββατοκύριακα που μαζεύεται όλη η οικογένεια για το μεσημεριανό φαγητό. Η παρουσία τους γεμίζει το σπίτι χαρά. Τους ετοιμάζω τα φαγητά και γλυκά που αγαπούν και τα απολαμβάνουν ιδιαίτερα. Δεν χάνω την ευκαιρία μόλις βρω λίγο χρόνο να είμαι κοντά τους. Επικοινωνούμε πολλές φορές την ημέρα. Τα πρώτα τηλεφωνήματα είναι το πρωί καθοδόν προς το σχολείο. Πρώτα από την Έλσα, τον Άντη και την Νίκολα και ακολουθεί η Ινώ με τον Γιώργο και τον Νίκο. Θα πούμε τα δικά μας με τον καθένα χωριστά και έτσι ξεκινά η μέρα μας.
Αν σας ζητούσαν να γράψετε ένα βιβλίο για τη ζωή σας, τι τίτλο θα βάζατε στο εξώφυλλο;
(Γελά). Για να κάνω ένα λογοπαίγνιο, «Πολιτική Κουζίνα». Βλέπετε, μαζί με τον Νίκο, παντρεύτηκα και την πολιτική. Δεν το μετάνιωσα ποτέ όμως. Αυτός στην πολιτική, εγώ σε όλα τα άλλα και στην οικογένεια και έτσι συμπληρώνει ο ένας τον άλλο. Λατρεύω και την κουζίνα, οπόταν εφόσον θέλατε τίτλο, είπα να παίξω με τις λέξεις…
Πότε υπήρξατε πραγματικά ευτυχισμένη;
Κάθε στάδιο της ζωής έχει τις δικές του ευτυχισμένες στιγμές που σε γεμίζουν χαρά και ευτυχία.
Επιμέλεια: Άννα Αποστόλου
Μακιγιάζ: Βαλεντίνο Νικολάου
Μαλλιά: Παναγιώτης Ασσιώτης