Με μουσική υπόκρουση… δυο πεντάχρονα –τον γιο της και τον γιο μου- προσπαθούμε να τα πούμε. Από την πρώτη στιγμή, η Παυλίνα με κερδίζει με την αμεσότητα και την απλότητά της. Τι και αν το «Μπρούσκο» συνεχίζει ακάθεκτο την ιλιγγιώδη πορεία του στο εξωτερικό. Εκείνη πατά γερά στη γη και πάνω απ’ όλα είναι μια αφοσιωμένη σύζυγος και στοργική μητέρα.
Της Κωνσταντίνας Γεωργίου
Όταν πριν τρία χρόνια είχες ενταχθεί στο δυναμικό του «Μπρούσκο» του ΑΝΤ1, μπορούσες να φανταστείς αυτή την ξέφρενη πορεία, ιδιαίτερα στο εξωτερικό;
Από την αρχή, όλοι ήμασταν πάρα πολύ θετικοί. Αντιλαμβανόμασταν πως ήταν μια τηλεοπτική σειρά με δυναμική. Πιστεύαμε ότι θα ήταν πολύ καλό το τελικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, νομίζω πως κανείς δεν περίμενε ότι σήμερα θα προβαλλόταν σε τόσες χώρες.
Έχεις δει τον εαυτό σου… μεταγλωττισμένο;
Εδώ δεν μπορώ να τον δω όταν μιλά ελληνικά. Αισθάνομαι περίεργα. Το κάνω αναγκαστικά, όμως, για να μπορώ να βελτιώνω τα λάθη μου.
Ο μικρός σου γιος είναι δυόμισι ετών. Άρα, έμεινες έγκυος λίγο μετά το ξεκίνημα της πρώτης σεζόν;
Ναι. Είχα λείψει για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Έκλεισα στη σειρά και λίγο αργότερα έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Δεν σου κρύβω πως ήμουν λίγο σκεφτική εκείνο το διάστημα, καθώς βρήκα δουλειά μετά από δυο χρόνια και γνώριζα πως το «Μπρούσκο» ήταν μια τεράστια ευκαιρία για μένα. Η πρώτη που αντιλήφθηκε πως κάτι με προβλημάτιζε ήταν η Πανίτσα Χατζηαράπη –διευθύνουσα παραγωγής- η οποία στη συνέχεια ενημέρωσε τον Ανδρέα Γεωργίου και τη σεναριογράφο Βάνα Δημητρίου. Όταν το έμαθαν, με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν: «Είσαι χαζή; Τι σκας; Μαζί θα μεγαλώσουμε το μωρό σου. Θα είναι το Μπρουσκάκι μας». Όλοι ήταν άψογοι απέναντί μου και με βοήθησαν.
Πριν το «Μπρούσκο», δηλαδή, δεν έκανες κάτι άλλο;
Έκανα κάποιες guest εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές και κάποιες θεατρικές παραστάσεις. Δεν πρόλαβα, όμως, να το ψάξω ιδιαίτερα, γιατί στην ηλικία των 24 ετών έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδί και ήθελα να μείνω δίπλα στον γιο μου.
Ήταν δύσκολο να αντεπεξέλθεις στα καθήκοντα της μητρότητας σε τόσο νεαρή ηλικία…
Από νωρίς είχα αναπτυγμένο το μητρικό αίσθημα. Ωστόσο, δεν γνώριζα ούτε τα βασικά. Δεν ήξερα πώς να τον αλλάξω ή πώς να φτιάξω το γάλα του. Κάποια πράγματα, όμως, είναι έμφυτα. Στην πορεία βρίσκεις τον τρόπο και το μωρό προσαρμόζεται στα δικά σου δεδομένα. Για να καταλάβεις, όταν η μητέρα μου –που μεγάλωσε πέντε παιδιά- κρατούσε τον γιο μου, έλεγα πως δεν ήξερε να τον κρατά όπως εγώ. Νομίζω πως κάθε μάνα είναι η πιο κατάλληλη για το μωρό της.
Αλήθεια, μεγάλωσες σε μια τόσο μεγάλη οικογένεια;
Ναι. Είμαστε συνολικά πέντε αδελφές. Εγώ είμαι η μεσαία, το λεγόμενο παιδί «σάντουιτς».
Το σπίτι θύμιζε εμπόλεμη ζώνη με πέντε γυναίκες;
Ακόμη είναι (γέλια). Για την ακρίβεια, δεν μοιάζει με εμπόλεμη ζώνη, αλλά σκέψου τι γίνεται όταν μαζευόμαστε όλες στο πατρικό μας, μαζί με πέντε παιδιά. Χαμός!
Είσαι δεμένη με τις αδελφές σου;
Πολύ, γιατί μεγαλώσαμε όμορφα, πλημμυρισμένες από αγάπη. Οι γονείς μας φρόντισαν να μη μας λείψει τίποτα. Ήταν δίπλα μας σε ό,τι και αν αποφασίζαμε, χωρίς να μας πιέζουν.
Εσύ, είσαι αυστηρή μαμά;
Όχι. Προσπαθώ να κρατώ τις ισορροπίες, αλλά πολλές φορές ενώ θέλω να θυμώσω, γυρνώ από την άλλη και γελώ στα κρυφά. Είμαι πάρα πολύ υπομονετική. Βέβαια, έχω κι εγώ τα ξεσπάσματά μου, όπως όλοι.
Ποιο από τα παιδιά σου, σου θυμίζει περισσότερο τον εαυτό σου;
Νομίζω ο μικρός, που είναι πιο δυναμικός. Συνήθως το δεύτερο παιδί ωριμάζει πιο γρήγορα σε σχέση με το πρώτο, το οποίο εκ των πραγμάτων έχει όλη την προσοχή πάνω του. Ο μεγάλος είναι πιο ευαίσθητος, όπως ο πατέρας του.
Μπόρεσες εύκολα να μπεις στην ανδρική ψυχοσύνθεση, από εκεί που μεγάλωσες σ’ ένα σπίτι γεμάτο κορίτσια;
Παρόλο που μεγάλωσα σε μια γυναικοκρατούμενη οικογένεια, ήμουν παιδί της αλάνας. Δεν έπαιζα με κούκλες. Προτιμούσα το ποδόσφαιρο, τις μπίλιες και να ανταλλάσσω κάρτες με παίκτες.
Ατίθασο παιδί;
Το αντίθετο. Δεν ενοχλούσα κανέναν, αν δεν με ενοχλούσε. Ωστόσο, ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική και άριστη μαθήτρια. Αν δεν έκανα τα μαθήματά μου, δεν έτρωγα και δεν έβγαινα έξω. Οι γονείς μου, μου είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη.
Ήσουν απ’ τις περιπτώσεις που σκάρωναν αυτοσχέδιες θεατρικές παραστάσεις;
Καμία σχέση. Έφτασα να πάω στη δευτέρα λυκείου για να λατρέψω το θέατρο. Και αυτό χάρη σε μια εξαιρετική φιλόλογο, η οποία ασχολείτο μαζί του. Με ενέπνεε ακόμη και από τον τρόπο που μιλούσε. Έτσι, παράλληλα με το χορό και το τραγούδι, άρχισα να κάνω και θέατρο.
Εξ ου και επέλεξες να σπουδάσεις υποκριτική.
Η πρώτη μου επιλογή ήταν η φιλολογία, που μου άρεσε πολύ. Παρόλο που αγαπούσα το θέατρο, ήθελα να ασχοληθώ μ’ ένα επάγγελμα με μεγαλύτερη σιγουριά. Βέβαια τότε δεν υπήρχε το πρόβλημα με τους διορισμούς, που υπάρχει σήμερα. Στη σχολή, όμως, επειδή μας γέμιζαν το μυαλό με αχρείαστα –κατ’ εμένα- πράγματα- άλλαξα γνώμη για τη φιλολογία. Αν πήγαινα σήμερα να σπουδάσω, ίσως να συνδύαζα την υποκριτική με την ιατρική.
Τουλάχιστον έζησες ξέγνοιαστα φοιτητικά χρόνια;
Καθόλου. Κάθε μέρα ξεκινούσα τα μαθήματα νωρίς το πρωί στη μία σχολή και σχόλαγα λίγο πριν τα μεσάνυχτα από την άλλη.
Αν μη τι άλλο, κατάφερες να γνωρίσεις τον Βασίλη, τον μετέπειτα σύζυγό σου. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που ξεχώρισες σ’ εκείνον;
Την ειλικρίνειά του. Μόνο που τον κοίταζες στα μάτια, καταλάβαινες τι ήθελε να σου πει. Με τον Βασίλη ήμασταν δυο πάρα πολύ καλοί φίλοι. Η μητέρα μου, μου έλεγε: «Αφού τον αγαπάς, γιατί δεν προχωρείς;». Και της απαντούσα πως είναι απλώς ο κολλητός μου. Τελικά, μετά από 7-8 μήνες φιλίας, αποφάσισα να κάνω την πρώτη κίνηση. Έτσι, ο ένας κολλητός μου έγινε ο άντρας μου και ο άλλος μου κολλητός έγινε ο κουμπάρος μας.
Σε ποια φάση συνειδητοποίησες ότι με αυτόν τον άντρα θέλεις να προχωρήσεις τη ζωή σου παραπέρα;
Η σχέση μας είχε πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα. Κάθε φορά που χωρίζαμε, ένιωθα ότι έχανα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Εντέλει, όλα πήραν τη φυσική τους πορεία. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.
Πώς πήρατε την απόφαση να παντρευτείτε πριν από δύο χρόνια, μετά από οκτώ χρόνια σχέσης και δύο παιδιά;
Θέλαμε με το γάμο να κλείσουμε το κεφάλαιο που ολοκληρώνει ουσιαστικά μια οικογένεια και παράλληλα να δώσουμε χαρά στους δικούς μας, έστω και αν δεν ακολουθήσαμε τη συνηθισμένη σειρά.
Ο σύζυγός σου είναι άνετος με τις ερωτικές σου σκηνές, οι οποίες με το πέρασμα των χρόνων έγιναν πιο τολμηρές;
Μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά (γέλια). Υπάρχει κανένας σύζυγος που θα ήταν άνετος; Πολλές φορές μπαίνω στη θέση του και λέω πως αν εκείνος ήταν ηθοποιός, ούτε εγώ θα μπορούσα να παρακολουθήσω τις ερωτικές του σκηνές στην τηλεόραση. Έτσι και ο Βασίλης. Προσπαθεί να τις αποφεύγει.
Η ζήλια λειτουργεί σαν το αλατοπίπερο στη σχέση σας; Του κάνεις σκηνές;
Χωρίς τη ζήλια, όλα θα ήταν βαρετά. Χρειάζεται να υπάρχει λίγη ζήλια σε μια σχέση. Βέβαια, ο Βασίλης δεν μου δίνει δικαιώματα. Είναι τόσο καλός.
Πιστεύεις ότι διαθέτεις το ψυχικό σθένος να συγχωρέσεις μια τυχόν απιστία;
Μακριά από εμάς. Νομίζω πως όχι. Ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά σε μια σχέση, θεωρώ πως η προδοσία είναι διπλή.
Το να συνδυάζεις μια απαιτητική δουλειά με την οικογένεια πάντοτε έχει προσωπικό κόστος. Με ποιον τρόπο το διαχειρίζεσαι αυτό;
Κακά τα ψέματα, όλα πρέπει να περνούν απ’ τα χέρια μου. Πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται όλοι πόσο κουραστική είναι και η δική μας δουλειά. Νομίζουν ότι απλώς γυρίζουμε μια σκηνή διάρκειας ενός λεπτού, όπως τη βλέπουν στην τηλεόραση. Προσωπικά δεν έχω χρόνο ούτε για έναν καφέ. Ό,τι κάνω είναι μαζί με τα παιδιά μου. Θέλω να τους αφιερώνω όσο ελεύθερο χρόνο έχω, γιατί και ο σύζυγός μου εργάζεται πολλές ώρες.
Μετά από τρία χρόνια που κάνεις καθημερινό, αισθάνεσαι την ανάγκη για ένα διάλειμμα;
Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, εμένα πραγματικά με ξεκουράζει η δουλειά μου. Παρά την κούραση, αισθάνομαι δημιουργική. Δεν θα άντεχα με τίποτα να με έκλειναν μέσα σ’ ένα γραφείο. Το διάλειμμά μου είναι τα Σαββατοκύριακα.
Παρόλο που προηγουμένως ανέφερες ότι δεν κυνήγησες τη δουλειά, η πορεία σου είναι όπως τη φανταζόσουν;
Δεν ονειρεύτηκα ποτέ μια μεγάλη καριέρα. Ήθελα μόνο να κάνω αυτό που με ευχαριστεί. Γι’ αυτό αισθάνομαι τυχερή κι ευλογημένη. Γιατί εκτός του ότι κάνω αυτό που με ευχαριστεί, έχει και τεράστια απήχηση, με τον κόσμο να μου εκφράζει την αγάπη του με κάθε ευκαιρία.