Την Τετάρτη τηλεφώνησα στη ράφταινα για να της πάρω ένα παντελόνι. «Έκλεισα άρον-άρον κι έφυγα», μου είπε, «γιατί ήρθε η Αστυνομία και μου είπε ότι δεν δικαιούμαι να ανοίγω τις Τετάρτες». Εκείνη τους εξήγησε ότι δεν έχει κατάστημα αλλά εργαστήριο –ένα ραφτάδικο 40 χρόνων– και της απάντησαν ότι θα της επιτρέψουν να ράβει, αλλά μόνο αν έχει κλειστές τις κουρτίνες και την πόρτα για να μην μπαίνουν μέσα πελάτες. Την ίδια μέρα στη Μακαρίου και στη Λήδρας μέτρησα τουλάχιστον έξι καταστήματα ανοικτά.
Την άλλη μέρα, όταν άνοιξα την εφημερίδα διάβασα για ένα ζευγάρι Ελλαδιτών που πιάστηκε να μεταφέρει κάνναβη και καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση. Η προσωπική τους ιστορία ήταν μάλλον δραματική, αφού αναγκάστηκαν να κάνουν εμπόριο ναρκωτικών κυνηγημένοι από τα χρέη. Τι να γίνει, όμως, το αδίκημα της εμπορίας είναι σοβαρό και το κράτος μας δείχνει μηδενική ανοχή στην παρανομία.
Αμ δε! Στην ακριβώς διπλανή σελίδα δύο λοχίες της ΚΥΠ, οι οποίοι παραποιούσαν έγγραφα της Υπηρεσίας τους για να εξασφαλίζουν φτηνή τουρκοκυπριακή γη στον Λίλλη προκειμένου να την πουλάει σε πολλαπλάσιες τιμές, έφαγαν μόλις έξι μήνες.
Καπάκι, διαβάζω για τον ιδιοκτήτη καταφυγίου σκύλων που κακοποιούσε για χρόνια τα ζώα, ενώ κατέληξε να καίει με καυστικό οξύ και να θάβει σε διπλανό χωράφι όσα σκυλιά ήταν υποσιτισμένα. Ήταν κάτι σαν μια προσωπική σαδιστική τελετή με την οποία εφάρμοζε την ευθανασία. Κι αυτός καταδικάστηκε σε δυο μήνες φυλάκιση με αναστολή.
Ξεκινώντας από τα μεγάλα εγκλήματα του Χρηματιστηρίου και την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, το Μαρί, το σκάνδαλο με τη Focus και το ΣΑΠΑ, τίποτα δεν είναι πιο κακοποιημένο σ’ αυτό τον τόπο από το περί δικαίου αίσθημα. Από τα αμπελοπούλια και τα κλειστά μάτια του Γενικού Εισαγγελέα, μέχρι τους βιοπαλαιστές που βρέθηκαν στη φυλακή για 300 και 500 ευρώ χρέος, αισθάνεσαι ότι η δικαιοσύνη σ’ αυτό τον τόπο είναι ένα χαλασμένο ρολόι με τους δείκτες της δείχνουν μια μεσάνυχτα και μια δώδεκα το μεσημέρι μέσα στο ίδιο λεπτό…
Το σύστημα απόδοσης δικαιοσύνης μοιάζει με φρακαρισμένο σωλήνα αποχέτευσης που αφήνει να περνούν λίγες σταγόνες από τα βρόμικα νερά, αλλά πάντα καταφέρνει να συγκρατήσει την πραγματική βρομιά φυλαγμένη και προστατευμένη στο εσωτερικό της.